Edukacja przedszkolna

Ma na celu kształcenie umiejętności czytania z pełnym zrozumieniem tekstu od samego początku. W tej metodzie naukę zaczyna się od imienia. Istotnym aspektem tej metody jest obserwacja wizualna oraz myślenie logiczne. Pomagają one dziecku w odkryciu, że słowo napisane oznacza tę samą treść, jak słowo pisane oraz, że kompozycja literowa danego słowa zależy od jego kompozycji fonetycznej.

Udział w ćwiczeniach metodą W. Sherborne ma na celu stworzyć dziecku okazję do poznania własnego ciała, usprawnienia motoryki, poczucia swojej siły, sprawności i związku z tym możliwości ruchowych. Dziecko zaczyna mieć zaufanie do siebie, zyskuje też poczucie bezpieczeństwa. Podczas ćwiczeń ruchowych dziecko może poznać przestrzeń, w której się znajduje, przestaje ona być dla niego groźna. Czuje się ono w niej bezpiecznie, staje się aktywne, przejawia większą inicjatywę, może być twórcze. Dzielenie przestrzeni z drugą osobą nie musi być zagrażające, może stać się źródłem współprzeżywania. Nawiązania bliskiego kontaktu, opartego na zaufaniu i współpracy, daje możliwość poczucia wspólnoty i przeżycia szczęścia.

W edukacji matematycznej przedszkolaków najważniejsze są osobiste doświadczenia dziecka, dlatego w naszej pracy z dziećmi korzystamy z metody Pani E. Gruszczyk – Kolczyńskiej. Zdaniem Pani Profesor osobiste doświadczenia dziecka stanowią budulec, z którego potem tworzy pojęcia i umiejętności , dlatego w przedszkolu staramy się stwarzać takie sytuacje edukacyjne, aby sprzyjały kształtowaniu świadomości matematycznej dziecka. Program edukacji matematycznej obejmuje:

• kształtowanie umiejętności, które pozwolą dziecku orientować się w przestrzeni
• ćwiczenia rytmiczne sprzyjające dostrzeganiu regularności
• zabawy i zadania sprzyjające kształtowaniu umiejętności liczenia, a także
• wspomaganie rozwoju operacyjnego rozumowania
• rozwijanie umiejętności mierzenia długości
• wprowadzanie dzieci w sposoby segregowania i definiowania
• układanie i rozwiązywanie zadań arytmetycznych
• zapoznanie dzieci z wagą i sensem ważenia
• Mierzenie płynów
• kształtowanie pojęć geometrycznych
• Konstruowanie gier przez dzieci
• Zapisywanie czynności matematycznych

Wymienione kręgi tematyczne uwzględniają stopniowanie trudności, a także prawidłowości rozwoju dziecka. We wprowadzeniu dziecka w świat matematyki towarzyszy miś, któremu dziecko ułoży zadanie a potem razem z nim je rozwiąże.

Metoda, której twórcą jest Paul Dennison, zwana jest „Gimnastką Mózgu” lub inaczej Kinezjologią Edukacyjną (kines – od sł. ruch; logos – nauka). Jest to metoda ukierunkowana na usprawnianie procesu uczenia się, na stymulowanie rozwoju intelektualnego dziecka, aktywizowanie systemu nerwowego i uwalnianie od blokad, które pojawiają się podczas stresu. Od innych metod wspomagających proces uczenia wyróżnia się tym, że jest oparta w głównej mierze na ruchu.

Metoda ta oparta jest na podstawach lingwistycznych i logopedycznych. Jest to metoda fonetyczna, syntetyczno-analityczna i dźwiękowo-barwna. Koncepcja nauki czytania i pisania B. Rocławskiego łączy technikę płynnego czytania ze zrozumieniem z nauką pisania w połączeniu z zastosowaniem w praktyce zasady indywidualizacji nauczania, zapobiega dysleksji, sprzyja rozwijaniu świadomości ortograficznej. W zajęciach wykorzystuje się przede wszystkim spontaniczność dzieci, a także zestaw specjalnych kolocków „LOGO” (autorstwa B. Rocławskiego).

Proponuje ona działania dające członkom grupy możliwość rozwoju w atmosferze zaufania , wzajemnej akceptacji , bez względu na wiek i umiejętności , wyzwala aktywność twórczą i ciekawość , ułatwia kontakty z innymi , ze sobą i otaczającą rzeczywistością . Metody te likwidują lęk , obawę i strach , napięcie mięśni oraz napięcia psychiczne , angażują w działanie całą osobę wszystkie jej zmysły , wyzwalają twórczą aktywność , uczą współpracy z innymi.

Pomagają w zachowaniu wewnętrznej równowagi, umiejętnie wykorzystuje wszelkie chwile spokoju i odprężenia. Umiejętnie prowadzony relaks to świadome działania na pograniczu ćwiczeń fizycznych i umysłowych, pozwalające na pełne poznanie własnego ciała i jego możliwości oraz uświadomienie sobie znaczenia swojej woli. Dzięki własnej aktywności dziecko w wieku od 2 do 6 lat stopniowo poznaje fizyczne możliwości swojego ciała, uczy się panowania nad nim oraz umiejętności opisania go. Zgodnie z wymaganiami otoczenia – zarówno w domu, jak i w przedszkolu – korzysta ze swych umiejętności. Władzę, jaką posiada nad samym sobą, pozwalającą wykonywać i kontrolować własne czyny i gesty uświadomienia sobie krok po kroku. Dzięki temu lepiej panuje nad swoimi popędami, potrafi zahamować nierozważne ruchy, co ułatwia wysłuchanie innych osób, pomaga w koncentracji uwagi i skupieniu się na wykonywanych czynnościach.

Pracując metodami aktywizującymi podstawowym zabiegiem, jaki wykonuje każdy nauczyciel , jest uświadomienie dziecku celu jego działań wraz z umotywowaniem potrzeby jego osiągnięcia.